Vijfde week in Bergen

Hei venner og kjærester!
Mijn vijfde week in het mooie, nu regenachtige, Bergen zit er alweer bijna op. Ik zal jullie even vertellen hoe het me verging tijdens mijn eerste stageweek.
Maandag (1 februari) kreeg ik te horen dat ik deze eerste twee weken op een bestralingstoestel sta waar ze alleen longen bestralen. Ik heb allereerst een kleine rondleiding over de afdeling radiotherapie gehad, waarna ik naar toestel nummer 3 werd gebracht. De mensen zijn allemaal heel aardig, dus dat is heel prettig. Ze kunnen niet allemaal even goed Engels, maar ik kom er tot nog toe wel uit. Ik kan ook wel gedeelten verstaan van alle Noorse gesprekken, omdat het soms een beetje lijkt op het Nederlands. Ik heb geleerd om patiënten te positioneren met behulp van de knoppen. Ook heb ik de patiënten handmatig gepositioneerd. We kregen lekker een uurtje pauze en waren om drie uur klaar. Ze beginnen hier om acht uur, dus dat zijn lekkere dagen! S’ avonds hebben we nasi gemaakt, en daar waren we wel eventjes mee zoet.
Dinsdag en woensdag (2 en 3 februari) heb ik op mijn stage geleerd om de knoppen te bedienen in de bedieningsruimte en om manueel de botten op de kV afbeeldingen te matchen met de CT afbeeldingen. Dit is nog best lastig! Ik ben gewend om de matches automatisch uit te voeren, en hierbij heel weinig aanpassingen meer te doen. Het is wel heel goed om ermee te oefenen, omdat je beter leert hoe je naar de beelden moet kijken. Zo zijn er wel meer dingen die de laboranten/MBB anders doen dan ik gewend ben van het werk op de afdeling radiotherapie in het Antoni van Leeuwenhoek. Ze maken voor de longpatiënten hier niet iedere dag een 3D-CBCT maar doen dit eens per week, of helemaal niet. Ze maken hier dagelijks een 2D kV afbeelding, om de positie van de patiënten te verifiëren. Ze matchen de (vlakke) beelden dus maar in twee richtingen, en doen dit alleen maar op de botten. Ook doen ze dit manueel. Ik ben gewend om voor longpatiënten iedere dag een 3D-CBCT te maken en afhankelijk van het te bestralen doelgebied (automatisch) te matchen op de botten, carina, en/of de tumor. Soms passen we de match handmatig nog iets aan omdat we niet helemaal tevreden zijn, maar niet heel vaak, en ook geen grote aanpassingen. Mijn verwachtingen dat de ziekenhuizen en de apparatuur hier in Noorwegen allemaal beter ontwikkeld zijn in vergelijking met Nederlands, klopt dus niet. Genoeg lastige stof voor jullie! Ik moet officieel de helft van mijn blog schrijven over school, stage, etc.. Maar dit gaat niet echt lukken zoals jullie lezen! Dit komt voornamelijk door de leuke omgeving, activiteiten en een update van onze kookkunsten van iedere dag. Dat vinden ze op school vast niet erg☺. Ik heb dinsdag trouwens ook gevraagd of ik twee vrije vrijdagen mag werken in ruil voor twee vrije dagen als Theo hier is. En dat mocht! Dus ik was echt heel erg blij!
Dinsdagavond hebben we spaghetti carbonara gegeten, maar daar hebben jullie al een foto van gezien. Woensdagavond hebben we een restjesdag gehouden met nasi en spaghetti. Verder heb ik s’ avonds wat dingetjes doorgelezen enz., niet heel veel dus.
Donderdag (4 februari) heb ik nog wat geoefend met het handmatig matchen van de botten, wat eigenlijk al iets beter gaat. Heb al wat patiënten helemaal in een keer goed zelf gematcht, dus daar ben ik blij mee. Ik heb nog wat uitleg gehad over hoe ze de nieuwe patiënten voorbereiden, omdat de software die ze hier gebruiken helemaal anders is dan ik gewend ben. Verder heb ik eigenlijk hetzelfde gedaan als de dagen ervoor. Ik was die dag al op tijd klaar, en Mylène ook, dus hebben we vroeg gegeten. We hebben toch lekker gegeten! Hamburgers met uitjes, champignons, tomaat, kaas en brood. Ik had hier al lang trek in, dus dat kon natuurlijk niet meer mis gaan. Het was zo lekker dat ik helemaal vergeten ben om er een foto van te maken. Maar misschien gaan we het nog wel een keertje maken. S’ avonds hebben we even een wandeling gemaakt door de sneeuw in de stad, en een cappuccino gehaald bij de Starbucks. Een geslaagde avond dus.
Vrijdag (5 februari) moest ik nog een dagje stagelopen. Daarmee had ik al één vrije dag verdiend in de week dat Theo er is. Deze dag verliep eigenlijk weer hetzelfde als de andere dagen. Het bestralen van al die longen gaat dus al een beetje vervelen. Wij doen in het Antoni van Leeuwenhoek namelijk allerlei verschillende doelgebieden op een toestel, dus ik ben het niet gewend. Net na mijn pauze hadden de werknemers een bespreking van drie kwartier, waardoor ik even aan mijn school kon werken. Dat was wel fijn! Verder was het wel een rustige dag, waarbij om twee uur alle patiënten bestraald waren. Dus toen mocht ik al lekker weekend gaan vieren. S’ avonds hebben we taco’s gemaakt. Hier is het een traditie om op vrijdag taco’s te eten, ook wel taco-friday. Hier hebben we ons deze week maar aan gehouden, en dat beviel heel erg goed. Hier heb ik wel foto’s van gemaakt, hihi. Daarna zijn we met een aantal Nederlandse meiden de stad in gegaan, om een lekker wijntje te drinken. Vrij duur(±10 euro voor twee glazen/37 euro een fles), maar we vonden dat we dit wel verdiend hadden na zo’n eerste stageweek.
Ik was heel erg moe na vijf dagen werken, dus ik heb zaterdagochtend (6 februari) eerst maar even lekker uitgeslapen. Daarna zijn we met wat meiden naar de zonnebank geweest. Het was mijn eerste keer en eigenlijk vind ik het allemaal een beetje onzin, maar ik vond het toch wel leuk om mee te gaan. Ook hebben we boodschappen gedaan, wat onverwacht super duur was. Helaas had ik het bonnetje niet gevraagd, dus we weten eigenlijk niet wat er dan zo duur was. Bij thuiskomst hebben we ons kamertje even schoongemaakt, gedoucht, even snel iets gegeten en zijn we nog naar het winkelcentrum geweest. S’ avonds hebben we lekker patatjes gemaakt met kipsaté. Ondanks dat een aantal patatjes nog een beetje slap waren(het was ovenfriet), was het wel heel erg lekker. Daarna hebben we een lekker rustig meidenavondje gehad en ‘Wie is de Mol’ gekeken, nog een ander programma en we hebben maskertjes opgedaan met een lekkere appel-cider erbij. Af en toe heb je dat gewoon eventjes nodig.
Zondag (7 februari) moest er, na gedoucht en ontbeten te hebben, toch nog iets aan school worden gedaan. Het onderwerp voor de clinical audit moet aankomende dinsdag al uitgewerkt en wel opgestuurd worden, dus er moest hard gewerkt worden. Dat was best wel lastig en is niet helemaal gelukt. Hij is bijna af. We zijn een verrassing voor Valentijn aan het plannen als onze vriendjes er zijn, en daar zijn we ook nog even mee bezig geweest. Dit is helaas ook nog niet gelukt, dus de dag was niet erg productief. Net hebben we een lekker preischotel gemaakt volgens mijn moeder haar recept. Die is gelukkig wel gelukt, en hier heb ik ook een foto van☺. Morgen begint er weer een nieuwe stageweek. Maar dat gaat helemaal goed komen.
Zo dit was mijn blogje alweer voor deze week, ik hoop dat jullie het weer leuk vonden om hem te lezen.
Ha det bra!